ترجمه مقاله

گل میان

لغت‌نامه دهخدا

گل میان . [ گ ُ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان ایرج بخش اردکان شیراز واقع در 90000گزی خاور اردکان و 3000گزی راه فرعی مائین به تخت جمشید.دارای 20 تن سکنه است . به این ده کاظم آباد هم میگویند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7). قریه ای است دوفرسنگی میانه ٔ جنوب و مشرق وشنک . (فارسنامه ٔ ناصری ).
ترجمه مقاله