گل و بلبل

گل و بلبل . [ گ ُ ل ُ ب ُ ب ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ترکیبی است که شاعران از آن سخن گویند و بویژه در غزلها بلبل را شیفته ٔ گل دانند و خوانندگی اورا برای گل پندارند. در بیشتر غزلهای شاعران ایران وصف گل و بلبل بکرات آمده است ، چنانکه هم اکنون این موضوع از مضامین مبتذل بشمار می آید و به همین سبب برخی از خارجیان ایران را کشور گل و بلبل نامیده اند.