گل گیری
لغتنامه دهخدا
گل گیری . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) عمل گرفتن گل چراغ . عمل گرفتن فتیله ٔ چراغ . گرفتن سوخته ٔ چراغ به گل گیر. || کم کردن گلهای درختی برای بهتر و درشت تر شدن بقیه ٔ میوه ٔ آن . گرفتن مقداری از گل درختی تامیوه ٔ آن بزرگتر و شادابتر شود. (یادداشت مؤلف ).
