گناوه

گناوه . [ گ ُ وَ / وِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان زیرکوه باشت و بابوئی شهرستان بهبهان که در 41هزارگزی شمال خاوری گچساران و 18هزارگزی راه اتومبیل رو بهبهان به شیراز واقع شده است . هوای آن معتدل مالاریائی و سکنه اش 100 تن است . آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان گلیم و عبا بافی و راه آن مالرو است . ساکنین از طایفه ٔ باشت و بابوئی هستند. آبادی کوه مر جزء این دهستان است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6). گناوه هشت فرسخ و نیم میانه ٔ شمال و مغرب باشت است . (فارسنامه ناصری گفتار دوم ص 271).