گنبدآفت پذیرلغتنامه دهخداگنبدآفت پذیر. [ گُم ْب َ دِ ف َ پ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان ) (آنندراج ) (مجموعه ٔ مترادفات ص 10).
