گنبد سیمابگون

گنبد سیمابگون . [ گُم ْ ب َ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است :
آستانت گنبد سیماب گون رامتکاست
بنده ٔ سیماب دل سیماب شد زین متکا.

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 22).