گنج بار
لغتنامه دهخدا
گنج بار. [ گ َ ] (اِ مرکب ) از عالم رودبار و دریابار. (آنندراج ) (بهار عجم ). جائی که گنج بسیار باشد :
بیارم نشانش بر تخت یار
وز آن پس گشایم درگنج بار.
بیارم نشانش بر تخت یار
وز آن پس گشایم درگنج بار.
فردوسی (از بهار عجم و آنندراج ).