گندم گونیلغتنامه دهخداگندم گونی . [ گ َ دُ ] (حامص مرکب ) سیاه چردگی . رنگی میان سپیدی و سیاهی . (ناظم الاطباء). خُضرة. سُمرة. اُدمة. (منتهی الارب ). رجوع به گندم گون شود.
