گنده خایهلغتنامه دهخداگنده خایه . [ گ َ دَ / دِ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) بیضه ٔ تباه شده . (آنندراج ). تخم مرغ کهنه ٔ گندیده . (ناظم الاطباء).