گنه فرسالغتنامه دهخداگنه فرسا. [ گ ُ ن َه ْ ف َ ](نف مرکب ) که گناهان را بخشد. گناه بخش : خسروا پیرانه سرحافظ جوانی میکندبر امید عفو جان بخش گنه فرسای تو.حافظ.