گهردار
لغت‌نامه دهخدا
گهردار. [ گ ُ هََ ] (نف مرکب ) مخفف گوهردار :
گفتم چه صاعقه است گهردار تیغ او
گفتا جداکننده ٔ جسم عدو ز جان .
زدوده تیغ گهردار رنگ داده به خون
بنفشه زار و سمن زار و لاله زار تو باد.
رجوع به گوهردار شود.
گفتم چه صاعقه است گهردار تیغ او
گفتا جداکننده ٔ جسم عدو ز جان .
فرخی .
زدوده تیغ گهردار رنگ داده به خون
بنفشه زار و سمن زار و لاله زار تو باد.
سوزنی .
رجوع به گوهردار شود.
