گواشمهلغتنامه دهخداگواشمه . [ گ َ م َ / م ِ ] (اِ) دامنی را گویند. و آن مقنعه و روپاکی باشد که زنان بر سر اندازند. (برهان ). مقنعه باشد که زنان بر سر اندازند. (جهانگیری ). نَصیف . (مهذب الاسماء). || آسانی . (انجمن آرا) (آنندراج ).
