گوباره
لغت‌نامه دهخدا
گوباره . [ گ َ / گُو رَ/ رِ ] (اِ مرکب ) به معنی دوم ، گواره که گله ٔ گاومیش باشد. (برهان ) (آنندراج ) (از انجمن آرا). رمه ٔ گاو و خر. (صحاح الفرس ). مطلق رمه . (مؤلف ) :
وای از آن آوا که گرگوباره زآنجا بگذرد
بفکند نازاده بچه ، بازگیرد زاده شیر.
ناید هگرز زین یله گوباره
جز درد و رنج عاقل بیچاره .
هرگز کس آن ندید که من دیدم
زین بی شبان رمه یله گوباره .
نشناسم از این عظیم گوباره
جز دشمن خویش بالمثل یک تن .
شو حذر دار حذر زین یله گوباره
بل نه گوباره کز این قافله ٔشیطان .
|| جایگاه گاوان . (برهان ). طویله ٔ گاو. (آنندراج ) :
تو گاوان را به گوباره سزایی
چگونه ویس را از رام پایی ؟
در این گوباره چون گردی بر آخور چون خر عیسی
به سوی عالم جان شو که چون عیسی همه جانی .
مانند گاو چشم به گوباره بر مدار.
|| گاوبان . (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
وای از آن آوا که گرگوباره زآنجا بگذرد
بفکند نازاده بچه ، بازگیرد زاده شیر.
منجیک .
ناید هگرز زین یله گوباره
جز درد و رنج عاقل بیچاره .
ناصرخسرو.
هرگز کس آن ندید که من دیدم
زین بی شبان رمه یله گوباره .
ناصرخسرو (از آنندراج ).
نشناسم از این عظیم گوباره
جز دشمن خویش بالمثل یک تن .
ناصرخسرو.
شو حذر دار حذر زین یله گوباره
بل نه گوباره کز این قافله ٔشیطان .
ناصرخسرو.
|| جایگاه گاوان . (برهان ). طویله ٔ گاو. (آنندراج ) :
تو گاوان را به گوباره سزایی
چگونه ویس را از رام پایی ؟
(ویس و رامین ).
در این گوباره چون گردی بر آخور چون خر عیسی
به سوی عالم جان شو که چون عیسی همه جانی .
سنائی .
مانند گاو چشم به گوباره بر مدار.
ابن یمین .
|| گاوبان . (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
