گوت شمید

گوت شمید. (اِخ ) آلفرد. یکی از مورخان و خاورشناسان آلمانی است که در سال 1835. در لوش ویتز متولد شد. وی در شهرهای کیل (1865)، کنیکسبرگ (1873) و ینا (1876) به اخذ کرسی علمی موفق شد و سرانجام به استادی تاریخ در توبینگن رسید و در همانجا در دوم مارس 1887 درگذشت . وی در زبانهای شرقی و تاریخ ادبیات دوره ٔ هلنیسم استاد بود. بزرگترین اثر او کتاب «تاریخ ایران » است . در چاپ نهم دائرةالمعارف بریتانیکا نیز مقاله ای راجع به ایران دارد. آثار دیگرش به نام «نوشته های کوچک » به اضافه ٔ صورت کتابهایش در سالهای 1889 تا 1894 به وسیله ٔ روهل چاپ شده است . (از دائرةالمعارف بریتانیکا).