گورخوان

گورخوان . [ خوا / خا] (نف مرکب ) مقری . قاری قبرستان . قرآن خوان . کسی که بر سر گور قرآن خواند. (یادداشت مؤلف ) :
حلوا سه چار صحن شب جمعه چند بار
بهر ریا به خانه ٔ هر گورخوان شود.

سعدی .

|| ملقن . (یادداشت مؤلف ).