گوشت پاره
لغتنامه دهخدا
گوشت پاره . [ رَ/ رِ ] (اِ مرکب ) پاره ای از گوشت . (ناظم الاطباء). پارچه ٔ گوشت . بِضْعة. (منتهی الارب ). شِنْشِنة. (المنجد) (ناظم الاطباء). مُضغة. (منتهی الارب ) :
گوشت پاره ی آدمی از زور جان
میشکافد کوه را با بحر و کان .
|| مغز و هسته . (ناظم الاطباء).
گوشت پاره ی آدمی از زور جان
میشکافد کوه را با بحر و کان .
مولوی .
|| مغز و هسته . (ناظم الاطباء).