گوش شویلغتنامه دهخداگوش شوی . (اِ مرکب ) و در تداول عامه گوش شور. آلتی که بدان گوش شویند. آلتی طبیبان متخصص گوش را محض شستن گوش . (یادداشت مؤلف ). || (نف مرکب ) آنکه گوش شوید. که به شستن گوش پردازد.
