گوف

گوف . (اِ) بوم ، این لغت در جهانگیری به کاف تازی و در محاوره به کاف فارسی است . (آنندراج ). کوف و جغد. (ناظم الاطباء). بوف . بوم :
از شهر همه خرچ خدایان رفتند
چون گوف به کنج خانه تنها چونی .

حکیم شفائی (از آنندراج ).

اما چنانکه از شاهد فوق که آنندراج نقل کرده است برمی آید کوف با کاف تازی صحیح می نماید. رجوع به کوف شود.