گوملغتنامه دهخداگوم . (اِ) گیاهی است خوشبوی که به عربی آن را اذخر گویند. (برهان قاطع). گورگیا. (ناظم الاطباء). گیاه خشک که در زمین شیار کرده روید و بیخ او شبیه به بیخ نی است . (شمس اللغات ). رجوع به کوم و نیز رجوع به اذخر شود.
