گونکیلغتنامه دهخداگونکی . [ ن َ ] (اِخ ) طایفه ای هستند از طوایف فارس که ییلاق آنها کوه خرمن کوه ضیمکان است و قشلاق آنها نواحی بلوک میمند می باشد و معیشت آنها از گوسفند است . (فارسنامه ٔ ناصری ص 332).
