گوهرآرایلغتنامه دهخداگوهرآرای . [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) آراینده ٔ گوهر. گوهرآمای . خاصیت بخش . دارای اثر : کواکب را به قدرت کارفرمای طبایع را به صنعت گوهرآرای .نظامی .
