گوهرتاب

گوهرتاب . [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) تابنده چون گوهر. || (اِ مرکب ) پیراهنی که زنان در موسم گرما در برکنند و چنان لطیف باشد که بدن از اندرون مینماید. (آنندراج ) :
به رشته ٔ زر خورشیدنوربافنده
که بافت بر قد گیتی قبای گوهرتاب .

خاقانی .

|| نقاب آراسته ٔ زرنشان . (ناظم الاطباء)(فرهنگ شعوری ج 2) :
چو گوهرتاب پوشیده ست بر سر
به زیر ابر گشته ماه انور.

شاعر (از فرهنگ شعوری ج 2).

|| سِب ّ. (مهذب الاسماء).