گوهرگرای

گوهرگرای . [ گ َ / گُو هََ گ َ / گ ِ ] (نف مرکب ) گراینده ٔگوهر. مایل به گوهر. مؤلف بهار عجم در معنی این کلمه نویسد: هرچند گرایش به معنی میل است لیکن چون میل بر چیز نامقدور نفع ندارد پس گرایش است که همان بسوی مقدور باشد و بنابراین گوهرگرای به معنی حاصل کننده ٔ گوهر باشد :
از آن کان گوهرگرای آمدند
چو کیخسروان بازجای آمدند.

نظامی .

چو ماند این یکی رشته گوهر بجای
دگر ره شد آن رشته گوهرگرای .

نظامی .