گوهر مدراسلغتنامه دهخداگوهر مدراس . [ گ َ / گُو هََم ِ ] (اِخ ) محمدباقرخان مدراسی است که در اواخر قرن دوازدهم مرده است . و از گویندگان فارسی زبان بوده است و دیوان شعر فارسی نیز دارد. (الذریعه ج 9 ص 37).
