گویس

گویس . [ گ َ ] (اِ) ظرف و انای شیر و ماست و دوغ را گویند. (برهان قاطع) (آنندراج ) (فرهنگ نظام ) (جهانگیری ). جای ماست و شیر. کویش . کویشه . گویشه . گویسه . گاویس . گاودوش . تغار. کیفر. (برهان قاطع). || شیرزنه و چوبی که بدان دوغ را جهت برآوردن مسکه میزنند. (ناظم الاطباء). چوبی که بدان دوغ را زنند تا از حرکت بسیار، کره ٔ آن جدا شود.