گیاه خوردن

گیاه خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) یا گیاخوردن . خوردن نبات و علف خوردن . چریدن :
گیا گر خورد جانور باک نیست
چرا جانور جانور را چراست .

منوچهری .

گفت درویش من نخواهم چیز
من توانم گیاه خوردن نیز.

مکتبی .

تَبَقﱡل ؛ گیاه خوردن . (دهار) (منتهی الارب ).