گیبر

گیبر. [ گ َ / گ ِ ب ُ ] (اِ) ظاهراً مرکب از: گی + بر [ برنده ] . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). نوعی از پیکان تیر باشد. (برهان قاطع) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و آن را زره بر نیز گویند. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین از فرهنگ رشیدی ) :
ز آمدشدِ گیبر کینه کوش
یکی سقف آمد هوا چوب پوش .

هاتفی .