گیتی ستان

گیتی ستان . [ س ِ ] (نف مرکب ) به معنی گیتی آرای و گیتی بان باشد. (بهار عجم ) (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ج 2 ص 312). || فاتح عالم . (ناظم الاطباء). جهانگیر. جهانگشای . ستاننده ٔ گیتی :
دگر نامه ای کرد زی سیستان
به نزد سپهدار گیتی ستان .

اسدی .

به جای خسرو گیتی ستان ستانی داد
ز ملک گیتی چونانکه خسرو از شیرین .

سوزنی .

جهان را خاص این صاحبقران کن
فلک را یاد این گیتی ستان کن .

نظامی .

شاه غازی خسرو گیتی ستان
آنکه از شمشیر او خون میچکید.

حافظ.

خسرو گیتی ستان امیرتیمور گورکان . (حبیب السیر ص 123).