گیله
لغت‌نامه دهخدا
گیله . [ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) نام جایی و مقامی است . (برهان قاطع) (فرهنگ شعوری ) (آنندراج ). گیله به مفهوم جا و مقامی خاص یافته نشد. (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || (اِ) نام گل است . یعنی اصل گل سرخ که نسترن باشد. (یادداشت به خط مؤلف ).
|| گیسوگونه ای که موی آن از ورق به رنگ زر برند و بر سر عروسان آویزند، چون گیسوان از طلا. (یادداشت به خط مؤلف ).
|| گیسوگونه ای که موی آن از ورق به رنگ زر برند و بر سر عروسان آویزند، چون گیسوان از طلا. (یادداشت به خط مؤلف ).
