یاغیانه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) (مرکب از «یاغی » ترکی + «انه » فارسی غالباً قید حالت در جمله باشد) چون یاغیان . یاغی صفت : پس چو عادت سرنگونیها دهم ز اسپه تو یاغیانه برجهم . مولوی .

یاغیانه

یاغی

mutineers

mutineer

lawless

دابو

outlaw

نافرمان

گردنکش

نرو

متمرد

گاباره

rusticwork

مؤن

نسبت اندازه مدل به اندازه خود چیز در مدل سازی (نقشه کشی)

heraldship

به طوربنیانی

لغت‌نامه دهخدا