یاقوت لب

یاقوت لب . [ ل َ ] (ص مرکب ) با لبی به رنگ یاقوت سرخ . سرخ لب . (ناظم الاطباء) :
جام زرین تو پر کرده ز یاقوت روان
ساقی بزم تو یاقوت لب سیم بری .

امیرمعزی .

مست تمام آمده ست بر در من نیمشب
آن بت خورشیدروی وان مه یاقوت لب .

خاقانی .

یاقوت لبان در بناگوش
هم غالیه بوی و هم قصب پوش .

نظامی .

|| ازاسمای محبوب است . (آنندراج ).