یاقوت نوش
لغتنامه دهخدا
یاقوت نوش . (نف مرکب ) نوشنده ٔ می لعل . آشامنده ٔ شراب سرخ . (ناظم الاطباء). || یاقوت نوشیده . پر شراب سرخ :
دگر ره یکی جام یاقوت نوش
بدان نوش لب داد و گفتا خموش .
دگر ره یکی جام یاقوت نوش
بدان نوش لب داد و گفتا خموش .
نظامی .