یأیاءة

یأیاءة. [ ی َءْ ی َءَ ] (ع مص ) آشکار کردن مهربانی خودرا. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || فراخواندن . (از اقرب الموارد): یَأیاء بهم ؛ خواند ایشان را. (منتهی الارب ). || یأیاء گفتن قوم را تا فراهم آیند. (از منتهی الارب )(از اقرب الموارد). || به اشتر لفظ «ای » گفتن تا ایستد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).