یتیمة
لغت‌نامه دهخدا
یتیمة. [ ی َ م َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث یتیم . گویند یتیمة صغیرة.(ناظم الاطباء)؛ دختر بی پدر. (فرهنگ فارسی معین ). || هرچه ظریف و بی نظیر بود. (فرهنگ وصاف از آنندراج ). هرچیز یکتا و فرد و بی همتا و بی مانند. || مروارید قیمتی . (ناظم الاطباء) :
زهی یتیمه ٔ حسان ثابت و اعشی
خهی یتیمه ٔ سحبان وائل و عتاب .
- دُرّه ٔیتیمه (درة یتیمة) ؛ گوهری که نظیر و مانند نداشته باشد. (ناظم الاطباء). مروارید شاهوار. (یادداشت مؤلف ). دره ٔ یتیمه مرواریدی بوده است که در مغاص ساحل جزیره ٔ خارک یافته اند: بیرونی گوید وزن آن سه مثقال بود. (الجماهر ص 129). و قد قیل ان الدرة الیتیمةاخرجت من هناک [ ای مغاص سواحل جزیره خارک ] . (الجماهر بیرونی از یادداشت مؤلف ). ذکر الصولی ان المعتصم لما فرغ من بناء قصر عباسة عقد مجلساً رائقاً... و تتوج بالتاج الذی فیه الدرة الیتیمة. (الجماهر بیرونی ).
|| یکتا. فرزند یکتا. یگانه .
- یتیمه ٔ دهر، یتیمةالدهر ؛ یگانه ٔ روزگار.
زهی یتیمه ٔ حسان ثابت و اعشی
خهی یتیمه ٔ سحبان وائل و عتاب .
خاقانی .
- دُرّه ٔیتیمه (درة یتیمة) ؛ گوهری که نظیر و مانند نداشته باشد. (ناظم الاطباء). مروارید شاهوار. (یادداشت مؤلف ). دره ٔ یتیمه مرواریدی بوده است که در مغاص ساحل جزیره ٔ خارک یافته اند: بیرونی گوید وزن آن سه مثقال بود. (الجماهر ص 129). و قد قیل ان الدرة الیتیمةاخرجت من هناک [ ای مغاص سواحل جزیره خارک ] . (الجماهر بیرونی از یادداشت مؤلف ). ذکر الصولی ان المعتصم لما فرغ من بناء قصر عباسة عقد مجلساً رائقاً... و تتوج بالتاج الذی فیه الدرة الیتیمة. (الجماهر بیرونی ).
|| یکتا. فرزند یکتا. یگانه .
- یتیمه ٔ دهر، یتیمةالدهر ؛ یگانه ٔ روزگار.
