یتلغتنامه دهخدایت . [ ی َ ] (ضمیر) ضمیر متصل به معنی «ات » که پس از اسمهایی که به الف و یا و واو تمام شده باشند درمی آورند، مانند عصایت و گیسویت . (ناظم الاطباء). اما این قول اساس علمی ندارد. و ضمیر منحصراً همان «ت » است .
