یحیی

یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن عمربن محمد هاشمی شافعی ، مکنی به ابوزکریا و معروف به ابن فهد، ادیب بود و طبعی وقاد و ذوقی لطیف داشت . در مکه به سال 848 هَ. ق . متولد شد و به سال 885 درگذشت . از دیوانهای شعرا برگزیده هایی دلاویز ترتیب داد و از نکته ها و غرایب کتابی به نام «فوائد» تألیف نمود. کتاب «الدلائل الی معرفة الاوائل » نیز نگارش اوست . (از اعلام زرکلی ).