یحیی

یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن محمدبن یحیی ، مکنی به ابوزکریا و معروف به حیکان ، امام اهل حدیث و امام زاده ٔ آنان در نیشابور بود. به عراق سفر کرد و از احمدبن حنبل و جز وی حدیث شنید. در جنگ با سپاه احمدبن عبداﷲ خجستانی گرفتار شد و به زندان افتاد و خجستانی در زندان او را کشت (سال 267 هَ . ق ). (از اعلام زرکلی ).