یزدان پرستنده
لغتنامه دهخدا
یزدان پرستنده .[ ی َ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) یزدان پرست . خداپرست . پرستش کننده ٔ خدا. (یادداشت مؤلف ) :
منم گفت یزدان پرستنده شاه
مرا ایزد پاک داد این کلاه .
و رجوع به یزدان پرست شود.
منم گفت یزدان پرستنده شاه
مرا ایزد پاک داد این کلاه .
فردوسی .
و رجوع به یزدان پرست شود.