یزید

یزید. [ ی َ ] (اِخ ) ابن طثریةبن سلمه ، مکنی به ابوالمکشوح ، از مشاهیر شعرای عرب و اشعارش در حماسه و اغانی مذکور است .ابوالفرج اصفهانی دیوان وی را گرد آورد و مرتب نمود. وی به قبیله ٔ قشیر منسوب بود و عزت و احترام کامل داشت و به شجاعت و سخاوت معروف و از حسن و جمال بهره ور بود و در سال 126 هَ . ق . در همراهی مندلث بن ادریس الحنفی درگذشت . (از قاموس الاعلام ترکی ). یزیدبن طثریةبن سلمه ، مکنی به ابوالمکشوح از گویندگان نامی اشعار حماسی و غنایی عرب در دوران بنی امیه بود. دیوان اشعارش بوسیله ٔ ابوالفرج اصفهانی تدوین گردیده است . (یادداشت مؤلف ). منوچهری در اشاره به شعر او گوید:
بلبل نگویداین زمان لحن و سرود تازیان
قمری نگرداند زبان بر شعر ابن طثریه .
و رجوع به اعلام زرکلی و الجماهر ص 118 ومعجم الادباء ج 7 ص 299 و البیان و التبیین ج 1 ص 185 شود.