یعقوب

یعقوب . [ ی َ ] (اِخ ) ابن سفیان بن جوان فارسی فسوی ، مکنی به ابویوسف . از بزرگترین حافظان حدیث و از شهر فسای ایران بود. در حدود سی سال برای طلب حدیث جلای وطن کرد و از بیش از هزار تن از اهل حدیث روایت نمود و به سال 277 هَ . ق . در بصره درگذشت . او راست : 1- التاریخ الکبیر. 2- المشیخة. (از اعلام زرکلی ). و رجوع به فهرست سیرة عمربن عبدالعزیز و شدالازار ص 116 شود.