یعقوب
لغت‌نامه دهخدا
یعقوب . [ ی َ ] (اِخ ) میریعقوب یا یعقوبی . اصلش از قم و مولدش کاشان بود و پیشه ٔ خیاطی داشت . به سال 988 هَ . ق . درگذشت . از اشعار اوست :
دوشینه یکی وصف جمال توادا کرد
نادیده رخت مهر تو جا در دل ما کرد.
سیدیعقوب خیاط، متولد کاشان و متوفی به سال 988 هَ . ق . از شعرای قرن دهم هجری بود. بیت زیر بدو منسوب است :
هر صدا کز کوه کندن تیشه ٔ فرهاد داد
داد این معنی که از بیداد شیرین داد داد.
و رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود.
دوشینه یکی وصف جمال توادا کرد
نادیده رخت مهر تو جا در دل ما کرد.
(از صبح گلشن ص 615) (از فرهنگ سخنوران ).
سیدیعقوب خیاط، متولد کاشان و متوفی به سال 988 هَ . ق . از شعرای قرن دهم هجری بود. بیت زیر بدو منسوب است :
هر صدا کز کوه کندن تیشه ٔ فرهاد داد
داد این معنی که از بیداد شیرین داد داد.
(از مجمعالخواص ص 96).
و رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود.
