یعلم ا
لغت‌نامه دهخدا
یعلم ا. [ ی َ ل َ مُل ْ لاه / مُل ْ ل َه ْ ] (ع جمله ٔ فعلیه ) خدا می داند. (ناظم الاطباء). در شعر فارسی گاهی به تخفیف الف اﷲ می آورند، چنانکه در دو بیت شاهد سعدی چنین است : و در این مجموعه فصلی مختصر افزود اما یعلم اﷲ که گشایش طبع و قریحه ٔ آن از آن درخواست لطیف و املای شافی بود. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 3).
یعلم اﷲ که من از دست غمت جان ببرم
تو به از من بتر از من بکشی بسیاری .
یعلم اﷲ که گر آیی به تماشا روزی
مردمان از در و بامت به تماشا آیند.
یعلم اﷲ که من از دست غمت جان ببرم
تو به از من بتر از من بکشی بسیاری .
سعدی .
یعلم اﷲ که گر آیی به تماشا روزی
مردمان از در و بامت به تماشا آیند.
سعدی .
