یله گو

یله گو. [ ی َ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) یله گوی . بیهوده گوی . هرزه گو. (یادداشت مؤلف ) :
مپندار بر روز شب را مقدم
چو هر بی تفکر یله گوی عامی .

ناصرخسرو.