یلی
لغت‌نامه دهخدا
یلی . [ ی َ ] (حامص ) چگونگی یل . پهلوانی و دلیری و دلاوری . شجاعت و جنگاوری :
کنون چنبری گشت پشت یلی
نباشم همی خنجر کابلی .
ببندید یکسر میان یلی
ابا گرز و با خنجر کابلی .
به نستوه فرمود تا برنشست
میان یلی تاختن را ببست .
هنر هست و مردی و تیغ یلی
یکی یار چون مهتر کابلی .
ببستم میان یلی بنده وار
ابا جادوان ساختم کارزار.
سلاح یلی باز کردی و بستی
به سام یل و زال از دوک چادر.
و رجوع به یل شود.
کنون چنبری گشت پشت یلی
نباشم همی خنجر کابلی .
فردوسی .
ببندید یکسر میان یلی
ابا گرز و با خنجر کابلی .
فردوسی .
به نستوه فرمود تا برنشست
میان یلی تاختن را ببست .
فردوسی .
هنر هست و مردی و تیغ یلی
یکی یار چون مهتر کابلی .
فردوسی .
ببستم میان یلی بنده وار
ابا جادوان ساختم کارزار.
فردوسی .
سلاح یلی باز کردی و بستی
به سام یل و زال از دوک چادر.
فرخی .
و رجوع به یل شود.
