ینوشهلغتنامه دهخداینوشه . [ ی َ ش َ / ش ِ ] (اِ) بیانکی می گوید: خبری که شنود و برد. (یادداشت مؤلف ). آنکه به سخن غماز گوش کند. (از شعوری ج 2 ورق 449). اما ظاهراً دگرگون شده ٔ نیوشه است از مصدر نیوشیدن . (یادداشت لغت نامه ).
