یوزده

یوزده . [ دَه ْ ] (اِ) (اصطلاح نظامی ) در اصطلاح سپاهیگری دوره ٔ صفویه و قاجاریه به معنی افراد ساده ٔ نظامی و مترادف توابین بوده که مفرد آن به صورت تابین امروزه نیز به همین معنی متداول است و ظاهراً مراد افراد تابع یک یوزباشی یاافراد یک دسته ٔ صدنفری بوده است و به عبارت بهتر سپاهی که در شمار فوج صدنفری است : غلامان ساده ٔ کوچک ... بعد از آنکه ریش برمی آوردند و بزرگ می شدند داخل یوزده و توابین قوللرآقاسیان می گشتند. (از تذکرةالملوک چ دبیرسیاقی ص 19). و رجوع به تابین شود.