یوسف

یوسف . [ س ُ ] (اِخ ) (730-804هَ . ق .) ابن حسن بن محمود تبریزی حلوایی ، ملقب به عزالدین و معروف به حلوایی . مفسر و شافعی بود. از تبریز به ماردین رفت و سپس در الجزیره مسکن گزید و در همانجا درگذشت . مردی زاهد بود و دست به دینار و درهم نمی زد. از آثار اوست : 1 - حاشیه بر کشاف . 2 - شرح المنهاج . 3 - شرح الاربعین النوویة. (از اعلام زرکلی ).