یوسف

یوسف . [ س ُ ] (اِخ ) ابن یحیی قرشی بویطی ، مکنی به ابویعقوب . دوست امام شافعی و واسطةالعقد شافعیان بود و پس از مرگ امام شافعی در درس و فتوا دادن جای او را گرفت . او از مردم بویط مصر بود و در قضیه ٔ مخلوق بودن قرآن در عهد الواثق دست بسته بر استری به بغداد برده شد تا مخلوق بودن قرآن را تأیید کندولی او نپذیرفت و به زندان افتاد و به سال 231 هَ .ق . در زندان درگذشت . اما شافعی گفته است : «به مجلس من هیچکس از یوسف شایسته تر و از یاران من هیچکس از او داناتر نیست ». او راست : «المختصر» در فقه ، که آن را از کلام شافعی اقتباس کرده است . (از اعلام زرکلی ).