یوسفلغتنامه دهخدایوسف . [ س ُ ] (اِخ ) ابن احمدبن عبداﷲبن قطبة، معروف به ابن قطبة. شاعر بود و روایت حدیث می کرد و عزبن جماعه از وی روایت شنیده است . دیوان اشعاری دارد و در حدود سال 720 هَ . ق . درگذشته است . (از اعلام زرکلی ).
