یکی با دو

یکی با دو. [ی َ / ی ِ دُ ] (اِ مرکب ) (اصطلاح عامیانه ) یکی به دو.
- یکی با دو کردن ؛ یک و دو کردن . مجادله کردن . جدل کردن . ستهیدن به سخن . با کسی به سخن ستهیدن . محاجه کردن . (یادداشت مؤلف ) :
بجز خموشی روی دگر نمی بینم
که نیست با تو یکی با دو کردنم یارا.

کمال الدین اسماعیل .